די פייגעלע האט אַפּעטיטלעך פארמען - זי ווייסט עס און סקילפאַלי ניצט עס. און װאָס װיל אַ מענטש פֿון איר? אַ זאַפטיק פאָרעם און אַ ענג לאָך! אַזוי די ברונעט און דירעקטעד זיין פּאָץ גלייך אין די אַרסלאָל - לאָזן אים באַרען איר אין די טאָכעס און באַקומען אַ הויך. און עס אַרײַנטאָן אין מױל אַרײַן איז אַזױ װי זי רופֿט אַ כלבה. דאָס איז דער העכסטער לויב פֿאַר אַזאַ מיידל.
די ברונעט ווייסט ווי צו באַקומען איר וועג, אָבער די געשיכטע איז שטיל צי זי האָט באַקומען די קרעדיט אין די סוף אָדער נישט. יא, און איך האב מורא, אז פארן מנהל וואלט אויך נישט געווען דער לעצטער טאג פון ארבעט. די מעשה איז נישט אויסגעלייזט, און איך האב מורא אז עס זאל אויך געווען דעם פארוואלטער'ס לעצטע ארבעטסטאג.